Een man sleepte zich jarenlang met tegenzin naar zijn werkgever. Toen een vriend vroeg waarom hij geen andere baan zocht, antwoordde hij: “Als ik straks met pensioen ben en in Spanje kan overwinteren, dan zal ik gelukkig zijn”. Zover kwam het echter nooit. Nog voordat de man de pensioengerechtigde leeftijd bereikte, stierf hij aan een hartaanval.

Een vrouw klaagde dat ze van haar tweelingzus vervreemd was geraakt. “Als mijn zus me eindelijk eens zou begrijpen”, zei ze, “dan zou ik me heel wat beter voelen”. Ze stak er al haar energie in om de vervreemding op te lossen. Vergeefs. Telkens als ze van een verjaardag terugkeerde, voelde ze zich gefrustreerd en onbegrepen.

Als ik maar…

Waarom gaan zoveel mensen onvoldaan door het leven? Waarom lijkt het soms alsof het geluk steevast anderen treft, maar aan jouw voordeur voorbijgaat? Een belangrijke oorzaak schuilt in ons denken. We zijn vaak geneigd te denken in “als ik maar”-constructies. Misschien herken je er wel een paar bij jezelf:

• Als ik maar een partner heb, dan zal ik nooit meer eenzaam zijn.
• Als ik maar een kind heb, heeft mijn leven zin.
• Als ik maar de lotto win, dan is het gedaan met mijn zorgen.
• Als mijn familie me maar begreep, dan zou ik gelukkig zijn.
• Als ik maar met pensioen ben, kan ik mijn dromen waarmaken.

Frustraties ontstaan wanneer die verlangens niet worden vervuld. Veel mensen strijden en vechten, maar krijgen niet wat ze willen. De oorzaak? Hun wil richt zich op de verkeerde dingen. In plaats van te genieten van het hier en nu en te anticiperen op de mogelijkheden die God schenkt, koesteren ze onhaalbare idealen. Daardoor raken ze gefocust op wat er niet is, en verliezen ze de mooie kanten van het leven uit het oog.

Dankbaarheid als levenshouding

Hoe richten we onze wil wél op wat geluk oplevert? Uit het Nieuwe Testament, maar ook uit Spreuken en de Psalmen, komt een belangrijke sleutel naar voren.

Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Jezus Christus bewaren.

Filippenzen 4, 6-7

Wees altijd verheugd, bid onophoudelijk, dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat hij van u, die één is met Jezus Christus, verlangt.

1 Thessalonicenzen 5, 16-18

Het zaadje dat je leven een positieve wending kan geven, heet dankbaarheid. Daarbij gaat het niet om dankbaarheid als eenmalige daad, maar als levenshouding.

Het rotsblok vervreemding

Laten we eens terugkeren naar de vrouw aan het begin van dit verhaal. Omdat ze zich onbegrepen voelde door haar tweelingzus, ging ze gefrustreerd door het leven. De voorwaarden die ze stelde aan het geluk, werden niet vervuld.

Op een dag besloot de vrouw te gaan wandelen. Aanvankelijk werden haar gedachten beheerst door zorgen en ergernissen. Maar terwijl ze liep, merkte deze vrouw dat de donkere wolk boven haar hoofd geleidelijk oploste. De zon brak door en haar oog viel op een veld met wilde bloemen. Terwijl ze de verschillende kleuren en soorten bewonderde, begon haar iets te dagen.

“Anderen zijn niet zoals ik, en willen niet leven als ik.”

Op dat moment viel er een last van haar schouders. Ze zag dat haar levensgeluk gefocust was geweest op een onhaalbare gedachte: als mijn zus me maar begrijpt. Ze kon dat ideaal blijven koesteren, maar ze kon er ook voor kiezen het los te laten. Ze kon eveneens de beslissing nemen de vervreemding simpelweg te aanvaarden.

De vrouw besefte dat vervreemding onherroepelijk deel uitmaakte van de relatie met haar zus. De symbiose van hun jeugd had plaatsgemaakt voor twee verschillende levenspaden. Maar in plaats van het rotsblok “vervreemding” te aanvaarden, had de vrouw al haar energie gestoken in het verbrijzelen ervan. Dag na dag was ze de steen in gedachten te lijf gegaan, maar ook jaren later was ze nog geen centimeter verder gekomen.

Positieve kanten

Die dag nam de vrouw een moedige beslissing. Ze besloot dankbaar te zijn voor haar zus en voor het levenspad dat ze had gekozen. Algauw merkte de vrouw dat ze zich minder aan kleine dingen stoorde. Door het rotsblok te aanvaarden, zocht ze niet langer erkenning, maar kon ze haar zus geven wat ze zelf zo verlangde: de ruimte om vrijelijk zichzelf te zijn.

Dankbaarheid als levenshouding vereist oefening, maar brengt rust in je leven. Het leert ons niet langer gefocust te zijn op wat niet is, maar te waarderen wat is. En wie zich eenmaal richt op de positieve kanten van het leven, gaat geheid nog veel meer moois zien.

Meer lezen?

• Klik hier voor 15 Bijbelteksten over dankbaarheid.