De Bistkapel is een kerkje met een geschiedenis die teruggaat tot 1606. Toen ik er in 2019 langs wandelde, lag het er verlaten bij. Niemand leek meer aan het kapelletje te denken, alsof het in deze seculiere en gejaagde tijden zijn functie was verloren. Mijn oog viel op het vervallen huis ernaast. Voor het raam hing een affiche: Te koop.

Terwijl ik mijn weg vervolgde, nam ik mij voor de plek te vergeten. Dat probeerde ik ook de dag erna, en de dag daarna. Maar alsof het huis een eigen wil had, bleef het terugkeren in mijn gedachten. Uiteindelijk sprak ik er met mijn man over, in de hoop dat hij zou zeggen: “Natuurlijk gaan we ons leven niet omgooien. We zitten hier prima”. Maar dat zei hij niet. In plaats daarvan stelde hij voor het huis te gaan bekijken.

Lotusbloem

Het huis bleek in optie te zijn, maar twee weken later kregen we toch een telefoontje. Of we nog altijd geïnteresseerd waren? Diezelfde week leidde de zoon van het echtpaar dat er gewoond had, ons rond. Dwars door het loshangende stucwerk en de spinnenwebben heen gloorde een prachtig trappenhuis. De kinderen waren al bezig de kamers te verdelen. Het was duidelijk: het huis had voor ons gekozen.

Pas later hoorden we dat we het van de sloop hadden gered. Enkele weken later zou ik van de districtsburgemeester de sleutel van de kapel ontvangen. Een oude bron werd ontsloten. De gemeente liet de kapel renoveren en de mensen begonnen te komen. Ze lieten lichtjes achter, geld, bloemen, soms een klein beeldje, een zwerfsteen met lotusbloem of een crucifix. Bovenal verrijken deze mensen de ruimte met hun tekenen van hoop. Een persoonlijke hoop die ze niet alleen voor zichzelf willen houden, maar die ze met anderen willen delen.

Krachtige levenselixer

De hoop is een krachtige levenselixer; een medicijn voor de geest. Het was de hoop die Edith Eva Eger in staat stelde Auschwitz te overleven. En Corrie ten Boom die in Ravensbrück een licht was voor haar medegevangenen, zei: “Er is geen put zo diep, dat Gods genade niet nóg dieper is”. Dat is waar tekenen van hoop ons aan herinneren, juist als de dagen guur zijn en de tijden donker.

Hoop doet leven. En wie haar uitdeelt, schenkt ook anderen de kracht om te herleven.