Met het zand onder onze blote voeten liepen we over het Texelse strand. De strakblauwe hemel werd doorkruist door de witte vleugels van zeemeeuwen. Mijn tenen ontweken de schelpjes – ze heten niet voor niets scheermesjes, zei Joost – en kwamen in aanraking met het water. Het was zo’n dag zoals je die normaal alleenMeer lezen over “Dans van ware aanbidding”
