Een jonge politicus vertelde me over zijn religieuze ervaring, een wonderlijke gebeurtenis die alles in zijn leven in een nieuw perspectief had geplaatst. “Maar wat nu?”, vroeg hij zich af. “Ik ben homo. Als ik voor God een roeping wil vervullen, kan ik dan wel blijven zoals ik ben?”

Van een theologiestudent kreeg ik een soortgelijke vraag. Als katholiek had hij zich aangemeld voor een protestantse opleiding. Nu was hij bezorgd over zijn werkkansen. Een professor had hem het advies gegeven protestant te worden, maar daarvoor was zijn traditie hem te lief.

Zware lasten

Twee verschillende levens, maar beide worden deze mensen gedreven door enerzijds het verlangen om God te dienen, anderzijds door twijfel over hun status quo. Moet ik mijn leven veranderen? Ben ik voor God wel acceptabel zoals ik ben? Moet ik hetero worden, protestant, of…

Achter hun vragen schuilt het idee dat er zoiets bestaat als de ideale gelovige; het prototype van de mens die voor God acceptabel is. Helaas ben ik heel wat geestelijke leiders tegengekomen die hun uiterste best deden om mensen dat te laten geloven. In hun streven naar morele en leerstellige zuiverheid legden ze hun volgelingen zware lasten op. Er moest van alles aan hun leven veranderen wilden zij acceptabel zijn voor God.

Knellende jas

Die vermeende nadruk op “morele zuiverheid” is in werkelijkheid nogal eens een streven naar uniformiteit. En uniformiteit wordt maar al te vaak een jas die niet past. Een harnas dat knelt en pijnlijke striemen trekt. Een last waaronder gelovigen gebukt gaan, zich afvragend of zij ooit wel goed genoeg kunnen zijn.

Hokjesdenken is menselijk. Duidelijke categorieën als goed-slecht, waar-onwaar, katholiek-protestant, maken de wereld overzichtelijk en beheersbaar. Maar uit vele Bijbelverhalen blijkt, dat Gods gedachten hoger zijn.

Mozes die een moord pleegde, ging als een van de grootste profeten de geschiedenisboeken in. En keer op keer keert ook Jezus de gangbare orde radicaal om. Het religieuze establishment is verbaasd als Hij de Samaritaanse vrouw een stem geeft, als Hij de steniging van een overspelige voorkomt door te zeggen: “Wie zonder zonde is werpe de eerste steen”, als Hij de Schriftgeleerden nietsontziend terechtwijst omdat hun hoofd vol religieuze wetten en kennis zit, maar hun hart verstoken is van elk spoor van liefde en empathie. Terwijl juist dat is waar het werkelijk om draait. “De eersten zullen de laatsten zijn”, zegt Jezus.

In plaats van mensen in een knellende jas te wringen, nodigt Jezus hen uit hun lasten af te leggen en te komen zoals ze zijn. Zichzelf te zijn, hun hart te openen voor de glorie van God en daardoor nog meer en mooier zichzelf te worden. Wie op die uitnodiging ingaat, ondergaat een diepgaande transformatie van hart.

Uniek en waardevol

“Jij bent waardevol”, zegt Jezus vandaag ook tegen jou en mij. En elke dag opnieuw nodigt Hij ons uit: “Kom zoals je bent”. De mensen die Zijn uitnodiging ontvangen en omarmen, zijn dikwijls niet de mainstream. De types die Jezus rond Zijn voeten verzamelde, wekten nogal eens verbazing. Maar het waren juist de gebrokenen van hart die verlossing nodig hadden, uit wie de ware grootsheid geboren kon worden. En het waren juist de paradijsvogels, die in staat waren de gangbare orde te bevragen.

God houdt van je zoals je bent, maar teveel om je zo te laten. Als we ja zeggen tegen het genadeoffer van Jezus Christus, is dat het begin van een unieke weg die Hij met ons gaat. Zijn liefde wekt in ons het verlangen Zijn wil te doen, open te bloeien en te groeien in volmaaktheid. Om te breken met liefdeloosheid, met slechte gewoontes en destructieve gedragspatronen, en om vrucht te dragen voor Zijn koninkrijk. Dat is een proces dat niet door anderen valt af te dwingen, maar een unieke relatie van hart tot hart.

Of je nu homo, hetero, protestant, katholiek of eeuwige twijfelaar bent: Gods uitnodiging aan ons allen is “Kom zoals je bent”. Als Christus je zo geroepen heeft, is dat omdat je door Hem volledig en onvoorwaardelijk bent aanvaard. Niet omdat je perfect bent (want niemand is dat), maar omdat je een hart hebt dat zich openstelt voor Zijn Liefde. En Liefde vindt altijd een weg.