Kelly keasberry

Jezus gebruikte vaak gelijkenissen en verhalen om zijn punt duidelijk te maken. Neem bijvoorbeeld de metafoor van de Goede Herder in het Nieuwe Testament (Johannes 10:11-14). Daarin vergelijkt Jezus zichzelf met de ‘Goede Herder’ die bereid is zijn leven te geven voor zijn schapen. Zijn schapen kennen hem, en kent hij zijn schapen.

Een herder is iemand die de schapen leidt, iemand die zorgt. Een goede herder is oprecht begaan. Hij merkt het meteen wanneer een dier ziek is en zorg nodig heeft. In zo’n situatie zal hij de anderen even laten voor wat ze zijn om voor de zieke te zorgen. Die houding staat lijnrecht tegenover de mentaliteit van de sterkste die je tegenwoordig zo vaak ziet. De zwakkere krijgt de meeste zorg van de goede herder. Alleen als de groep sterk is, en als iedereen kan volgen, is de goede herder tevreden. Dus wat doet hij? Hij neemt het zwakke dier op zijn schouders en draagt het, zelfs als dit pijn doet.

Gedragen over de heuvels

In Santiago de Compostela zag ik drie mannen een gehandicapte vriend dragen. Ze droegen hem niet alleen in zijn brancard over het plein, maar ze hadden hem de hele pelgrimstocht gedragen. Toen het viertal hun bestemming bereikte, straalden hun gezichten van vreugde. Hun vriend, die niet kon lopen, zou de pelgrimstocht nooit alleen hebben kunnen doen. Maar dankzij zijn vrienden die bereid waren hem over de heuvels en door de valleien te dragen, onder alle weersomstandigheden, werd het voor hen allemaal een onvergetelijke reis die ze samen deelden. Dat is wat de goede herder doet. Hij draagt zijn schapen en is zelfs bereid om zijn eigen comfort op te offeren voor hun welzijn.

Deze metafoor zegt veel over de herder, maar zegt het ook iets over de schapen? Jazeker, deze beeldspraak geeft aan dat ze belangrijk en geliefd zijn. Ze hoeven niet te vechten, te winnen of zich sterk te houden om hun waarde te bewijzen. Elk schaap is intrinsiek waardevol, net als de man in Santiago de Compostela. Zijn vrienden droegen hem niet omdat hij iets terug kon doen; ze droegen hem simpelweg omdat hij hun vriend was en omdat ze hem liefhadden.

Gebrokenheid is geen schande

Veel mensen hebben moeite met hulp vragen, omdat ze er innerlijk van overtuigd zijn dat ze zich sterk moeten houden en niemand tot last mogen zijn. Is dat niet wat de maatschappij van ons verwacht? Maar laten we eerlijk zijn: we hebben allemaal momenten meegemaakt waarop we gedragen moesten worden, kwetsbaar waren en steun nodig hadden. Ieder mens is kwetsbaar en het is geen schande om momenten van gebrokenheid te ervaren.

Jezus, als de goede herder, reikt ons een inspirerend voorbeeld aan. Wanneer we sterk zijn kunnen we onze kracht gebruiken om anderen te begeleiden en te ondersteunen. Maar als we zelf degene zijn die zorg nodig hebben, dan moeten we niet aarzelen om hulp te vragen. Als we anderen de kans geven om voor ons te zorgen, dan verheugt dat hun Schepper, en zullen zij daarvoor ook zelf gezegend worden. Alles wat we ontvangen, is niet bedoeld om op zichzelf te blijven. De zegeningen die tot ons komen, zijn bestemd om te worden verspreid, zodat ze zich kunnen vermenigvuldigen in deze wereld.

O ja, nog iets: het kan verleidelijk zijn je te identificeren met de situatie die je overkomt. Maar laten we niet zeggen: “Ik ben maar een zwak en oud schaap.” Want elke situatie is tijdelijk, en elk leven kent momenten van zowel kwetsbaarheid als kracht. Dus ja, misschien zijn we fysiek het schaap dat zorg nodig heeft. Maar dat is slechts één kant van het verhaal. In andere opzichten – mentaal, sociaal of spiritueel – kunnen we nog altijd het schaap zijn dat anderen kan versterken. We kunnen het juiste woord spreken op het juiste moment, een lach op iemands gezicht toveren of een kaarsje branden voor wie dat nodig heeft.

In de voetsporen van Jezus

We zijn als schapen, en Jezus is onze herder. Deze krachtige metafoor weerspiegelt de onvoorwaardelijke liefde van God. In welke omstandigheid we ook verkeren, we zullen nooit verlaten zijn. We mogen erop vertrouwen dat we gedragen worden en de nodige kracht ontvangen wanneer we die het meest nodig hebben. We hoeven zelfs niet wanhopig de hemel af te speuren op zoek naar tekenen; Gods zorg wordt weerspiegeld in anderen die om ons geven. Door helpende handen, troostende woorden, de liefde van een familielid of de steun van een vriend.

Kwetsbaar durven te zijn vergt moed, maar het is volkomen natuurlijk om steun nodig te hebben. Verbinding is één van die behoeften die ons tot mensen maakt. Wanneer we bereid zijn om voor elkaar te zorgen en elkaars lasten te dragen, omarmen we de essentie van mededogen en liefde. Op dat moment volgen we de nobele weg van Jezus, en kan er zowaar iets buitengewoons bloeien.

Dit is de overdenking van de Taizéviering in AZ Monica Deurne, zondag 21 april 2024.